لینک دانلود
host10.aparat.com//public/user_data/flv_video/82/fbaa8955494033c158299276396ea464245798.flv
دانلود مسابقه فینال کومیته وزن -60 کلیوگرم بین کشور لتونی و اسپانیا - 2012
Template By: LoxBlog.Com
سلام
عشق=نرسیدن
سرزمین ملکه ی یخی
barname haye chat
عاشقانه.تنهایی .زندگی کردن
مهدی صاحب الزمان و بازیگران سینما
ترانه هاي ماندگار
تصاویر دیدنی بازفت
مدرسه دخترانه پروین اعتصامی واقع در گوهردشت
علوم ناشناخته
فیسبوک آبی
دختــــــــــر جنوبی
مرکز دانلود نمونه سوالات امتحانی
کهربا(الکترون)
بای ایمارکت
download
عشقی *تپلی*
مطالب باحال
آسمان دی ال
مذهبی
AFSANEH
دانلود بازی و نرم افزار
دخترعسلـــــــــی
طرف داران هالیوود و سلنا جووووووون!!!
سلوک مهدوی
خادمین شهداء
ترانه های زخمی
ایران خرید
ف ي ل ت ر ش ك ن
ترانه هاي ماندگار
گوگولي!
جهان خالی از حجت نمی ماند
طاقت بیار رفیق
فروشگاه
تاریخ ایران و جهان
فدراسیون جهانی کاراته
کمیته بین المللی المپیک
ردیاب ماشین
جلوپنجره اریو
اریو زوتی z300
جلو پنجره ایکس 60
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
کاراته گوجوریو
و آدرس
karatte.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
كاراته با "ری" آغاز میشود و خاتمه میيابد و معنای آن عبارت است از "احترام و تواضع". شاگردان كاراته، نه تنها در دوجو اين موضوع را رعايت میكنند، بلكه با تمام مردم همين احترام و تواضع را اعمال میكنند. ری دارای مفاهيم خدا، بخشش و سخاوت نيز هست. پس ری عبارت است از روحيه "تشكر كردن، سپاسگزاری و ستايش" آنچه داده شده.
میخواهيم ببينيم كاراته بدون ری چگونه میتوانست باشد. مسلماً شاگردان مطالب استاد را بخوبی ياد نمیگرفتند چرا كه بخش مهمی از مفهوم "ری" گوش دادن و توجه كردن بسيار زياد به استاد است. بدون "ری" كاراته میتوانست بسيار خطرناك نيز باشد چرا كه همكاری كردن جهت كسب اطمينان از امن بودن محيط كلاس كاراته، يكی ديگر از بخشهای مهم مفهوم "ری" است و بدون آن شاگردان احساس آزادی میكنند كه جراحاتی غير ضروری وارد كرده و يا در كلاس ناهماهنگی و مزاحمت به وجود میآورند. در كاراته همانند جامعه، روابط صحيح، سليس و روان بين انسانها و مكالمات آنها بستگی زياد دارد به اعمال احترام و تواضع نسبت به يكديگر.
روشی كه شاگردان كاراته برای ادای احترام به كار میبرند، تعظيم كردن است. شاگرد، قبل و بعد از كلاس، به استاد تعظيم میكند. شاگردان قبل از شروع كار به يكديگر نيز تعظيم میكنند. حتی قبل و بعد از مسابقات، كه در آن شركت كنندهها سخت ترين تلاش خود را برای برنده شدن اعمال میكنند، به يكديگر تعظيم میكنند كه نشان دهنده احترام متقابل است.
به وسيله اجرای "ری" در كلاس كاراته، شاگردان و استادان اعلام میدارند كه از داشتن اين فرصت برای يادگيری از يكديگر، قدردانی میكنند.هنگامی كه همشاگردیها در كلاس كاراته به همديگر تعظيم میكنند و مراتب احترام و تواضع را به يكديگر نشان میدهند، در واقع مفاهيم سخت كاركردن و انضباط را كه هر كس بايد در كاراته رعايت كند، بهتر درك میكنند. با احترام گذاشتن به كلاس و لباس فرم "گی"، شاگردان از داشتن آنها قدردانی میكنند. به خاطر بسپاريد كه همه انسانها به اندازه كافی خوشبخت و خوش شانس نيستند كه بتوانند كاراته را فرا گيرند.
چنانچه اصول "ری" را در زندگی خارج از كلاس كاراته به كار بريد، يك انسان با انضباط و اتيكت به حساب میآييد. با انجام ری، هنگامی كه از مهمانانی كه به خانهتان آمدهاند تشكر میكنيد به اين معناست كه از تلاش و زحماتی كه آنان متقبل شدهاند تا در مهمانی خانه شما شركت كنند، سپاسگزاری میكنيد. هنگامی كه در سر ميز غذا اصول ری را رعايت میكنيد، در واقع به مهمانان احترام گذاشتهاید چرا كه لحظات خوب و خوشايندی را با آنها سپری كردهايد و وقتی كه به اجرای "ری" در كلاس كاراته عادت كرديد، سعی كنيد آن را در زندگی روزمره هم به كار بريد و هيچگاه به افراد و يا اشياء به عنوان چيزهای بخشيده شده به شما، نگاه نكنيد. اين روح ری است.
اُس
افرادی كه كاراته تمرين میكنند، اغلب اوقات كلمه "اُس" را به كار میبرند. گاهی اين كلمه را با صدا و لحن صحبت كردن عادی به كار میبرند و گاهی هنگام ادای آن تا حدودی فرياد میكشند. اين كلمه میتواند در موارد مختلفی به كار برده شود: سلام، خداحافظ، بله، بسيار خوب و يا میفهمم و متوجه هستم. مهم نيست كه اين كلمه چگونه بيان شود، موضوع مهم اين است كه كلمه اُس يكی از درسهای بسيار مهم كاراته است.
بخش اول كلمه، "اُ" به معنای فشار آوردن و هل دادن است كه مفهوم آن عبارت است از "تلاش صدرصد". بخش دوم كلمه "س" به معنای "تحمل كردن و بردباری" است. از تركيب معنای دو بخش اين كلمه، به مفهوم "التزام داشتن به بردباری" میرسیم. از طرفی "سو" به تنهايی میتواند به معنای "ساكت بودن" نيز باشد و معانی "شمشير يا تيغ" و "قلب" را نيز در بر دارد. بنابراين میتوان گفت كه منظور ژاپنیها از تحمل كردن و بردباری تأكيد بر ساكت بودن دارد حتی وقتی كه قلب با تيغ يا شمشير بريده شده است.
بسيار طبيعی است كه هر كس به دنبال تقويت و تشويق شدن در ازای تلاش خود در جهت انجام كاری میباشد. اين يكی از اصولی است كه جامعه ما با آن حركت میكند. متخصصين در ازای كار حرفهایشان، پول دريافت میكنند. معلمين، به شاگردانی كه سخت كار كردهاند، نمرههای بالا میدهند و از اين طريق به آنها جايزه میدهند. والدين، فرزندان خود را به خاطر تلاش زياد در انجام کاری، تشويق میكنند.
ولی كاراته عبارت است از ديسيپلين و نظمی كه در برگيرنده مقدار بسيار زيادی درون انديشی یا خود انديشی است و "خود انديشي یا درون انديشی" بيشتر در رابطه است با "تكذيب ناپذيری يا انكار ناپذيری" تا تشويق و جايزه. متأسفانه بعضی از شاگردان كاراته تنها هنگامی كه میدانند استاد در حال تماشا كردن آنهاست، تظاهر میكنند كه سخت مشغول تمرين هستند. اين عده، انرژی بيشتری برای جلب توجه استاد صرف میكنند تا يادگيری واقعی كاراته. به عبارت ديگر، تلاش آنهاْ "ساكت و بیصدا" نيست. چيزی كه اين عده از شاگردان متوجه نيستند اين است كه آنها در كلاس هستند كه كاراته را ياد بگيرند نه اينكه استاد را تحت تأثير قرار دهند. اگر اين شاگردان بيشتر تلاش خود را در جهت جلب توجه استاد قرار دهند (هنگامی كه استاد آنها را تماشا میكند) و در بقيه مواقع تنبل و كم كار باشند، اين مسأله بعدها به هر ترتيب در اجرای تكنيكها به وسيله آنها، منعكس خواهد شد. از طرفی بايد بدانيم آنچه كه استادان كاراته در آن تخصص پيدا كردهاند، بستگی تام به سعی و تلاشی كه خود آنها در جهت يادگيری به كار بردهاند دارد، بدون توقع هيچ پاداش، جايزه يا تشويقی. آنها به صورت كاملا مستقل كار كردهاند. هر گلی كه در يك جنگل دور دست رشد كند، به همان قدر زيباست كه گلی در جايی برويد كه همه قادر به ديدن و تماشای آن باشند. در حقيقت، بيشتر استادان كاراته، تمرينات خود را در كوههای ژاپن انجام میدادند، جايی كه هيچ كس قادر به تماشای آنها و تشويق و پاداش دادن به آنها نبود.
هر بار كه در كاراته "اُس" میگوييد، به خاطر داشته باشيد كه الزامی است كه سخت كار كنيد و تحمل و بردباری داشته باشید. اگر هر بار، كلمه "اُس" را از صميم قلب و با افتخار بيان كنيد، میتوانيد اطمينان داشته باشيد كه در حال انجام كار به درستی و به خوبی هستيد.
گوجوریو یعنی روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته میباشد. این سبک توسط استاد شیهان مهدیزاده در ایران پایه گذاری شده است.
دوستان حتما به این وبلاگ سر بزنید مطالب مفیدی داره
آنچه که مدتهاست سعی می کنند برتری و تکامل انسان را بر آن بنا نهند، در واقع دقيقاً همان نقاط ضعف و عدم تکامل اوست. متاسفانه همواره نيز سعی گرديده است تا با تخريب و سخيف خواندن نظرات دانشمندانی که با دلايل علمی بويژه در علوم پايه و علوم پزشکی تلاش داشته اند اين نقاط ضعف بسيار فاحش را به ما بنمايانند، انسانها را از شناخت واقعیات خود دور سازند. در زمينه رشته های ورزشی بويژه رشته های رزمی آنچه دانستن اين نکات را مهمتر ميسازد، لزوم داشتن دانش از اين محدوديتها در سه جنبه مهم از اين رشته ها است: ايجاد روحيه پذيرش اين ضعفهای فاحش در وجود تکامل نيافته انسان و سعی در کنار آمدن با آنها (زيرا رفع آنها مستلزم ميليونها سال تکامل است و در مقياسهای زندگی يک انسان و حتی يک نسل فابل ترميم نيست). نحوه هماهنگی ميان تواناييهای قابل استفاده جهت کاهش اثرات اين ضعفها استفاده از اين ضعفها برای غلبه در مبارزات ( البته از نظر اينجانب مبارزه در رشته های رزمی در واقع مبارزه با يک يا چند فرد نيست بلکه مبارزه در جهت رهایی از هرگونه تعصب در انديشيدن است). در اين مبحث به بررسی بیو مکانيک تعادل و اصول حفظ و تخريب تعادل در انسان پرداخته و با مقايسه آن با موجودات ديگر (جانوران و بويژه پستانداران) علل ضعف و عدم تکامل او را بررسی مي نماييم. قبل از هر چيز بايد دو نکته بسيار مهم را متذکر شویم : الف): تکامل انسان از ميمون با توجه به تحقيقات علمی اخير به دلايل متعدد بويژه مقايسه ترکيبات فيزيولوژی بدن آنها ديگر قابليت استناد ندارد. بنابر اين انسان از لحاظ زيست شناسی تکامل يافته تر از ميمون (يا هر موجود ديگر) نيست. ب): "پيچيدگی" و "تکامل" دو مفهوم مجزا هستند که وجود یکی دليل وجود دیگری نيست. ولی متاسفنه برخی سعی می نمايند برای انحراف اذهان انسانها، این دو مفهوم را مرتبط و حتی پيچيدگی را معادل تکامل بیان کنند. برای روشن شدن اين موضوع و دفع ترفند آنها از مثالی بسيار ساده استفاده مينمايیم: در صورتيکه تعدد قطعات و پيچیدگی مدارات الکترونيکی يک دستگاه تلويزيون قديمی (مدارات آنالوگ) را با تلويزيونهای جديد (مدارات ديجيتال) مقايسه نماييد به سادگی متوجه کمتر شدن تعداد قطعات و ساده تر شدن مدارات امروزی خواهيد شد اما این کم شدن پيچيدگی نشان دهنده پس رفت و عدم تکامل نيست بلکه حتی قابلیتهای بسيار متنوعی را به همراه داشته است که ما را به سوی استفاده ازتکنولوژی جدید متمايل نموده است. يکی از عوامل مهم در اين تکامل عامل زمان است زيرا برای تکامل تدريجی، گذشت زمان مهمترين لازمه است. مثال ديگر در مورد سيستمهای پيشرفته آموزشی است که همواره به دنبال آنند تا دبيران و اساتيد اين توانايي را دارا باشند تا مفاهيم پيچيده را ساده سازی نموده و برای همگان قابل درک نمايند. در کشورهای پيشرفته از اين توانايي بعنوان شرط اول پذيرش اساتيد ياد مي شود و سادگی در بيان را نيز هيچگاه معادل عدم تکامل دانش او محسوب نمي نمایند. انسان بدلیل حرکت کردن بصورت ايستاده متحمل زيانهای بسياری شده است : مغز او در قسمتهايی مانند مخچه، بخشهای مربوط به بينايي و هماهنگ کننده های سيستم بينایی با سيستم تعادل و بخشهای مربوط به شنوايي و حافظه حرکتی، بزرگتر شده است. اندازه نسبی گوش داخلی انسان بويژه قسمت حلزونی که مسوول تعادل است بسيار بزرگتر از ديگر پستانداران است که بدلیل قرار گرفتن در قسمت داخلی سر، خود بر اندازه سر انسان افزوده شده است. برای حفظ اين بخشهای حساس که در ارتفاع قرار گرفته نياز به پوشش ضخيم استخوانی (استخوانهای پوششی سر) است که باعث حجيم بودن سر انسان گرديده است . بطوريکه ملاحظه مي کنيد اندازه سر انسان بواسطه افزايش هوش و ادراک او در اثر تکامل نيست بلکه نتيجه حجیم بودن بخشهايی است که بيشتر به کار تعادل در ايستان و حرکت مربوط است. از لحاظ بیو مکانيک انسان دارای چند سطح تعادل و يک محور مرکزی است. اين سطوح، سطوحی افقی و فرضی مي باشند که هنگامی که انسان در حالت ايستاده قرار دارد به ترتيب از : ناحيه چشمها و شقيقه – ناحيه شانه و انتهای گردن – بخش آرنجها و کف قفسه سينه – بخش مچ دستها و باسن (هيپ) – ناحیه زانوها – ناحيه مچهای پا عبور مي کنند. اين سطوح تعادل در هنگام حرکت و تعادل کاملاً با يکديگر در ارتباطند. برای ايجاد يک حرکت روان و در عين حال حفظ تعادل در انسان، تغيیر در سطوح و محور مزکور لازم است ولی تغيير موقعيت سطوح مزبور نسبت به يکديگر دارای محدوديتهای فراوانی است. حتماً برای اکثر انسانها تجربه شده است که سعی در تغییر موقعيت سر، حداکثر تا ناحيه شانه ها بدون برهم خوردن تعادل امکان پذير است اما در صورتيکه سر را بيش از آن محدوده به سويي خم کنيم ناچار برای حفظ تعادل بايد سطوح ديگر تعادل را تغییر موضع دهيم يعنی شانه ها را کج کرده يا دستها را بالا يا پايين ببريم و يا باسن را تغيير مکان دهيم. پس ملاحظه مي فرماييد که اين پيچيدگی سيستم مغز و تعادل با وجود حجم بالا چندان هم کامل، سريع و کارآمد نيست. در رشته های رزمی مبتنی بر علم، نحوه استفاده از سطوح تعادل، محور مرکزی و ارتباط تعادلی ميان انها به درستی استفاده مي گردد. در علم بیو مکانيکی اثبات گرديده است که برهم زدن دو سطح از اين سطوح بطور همزمان باعث سقوط فرد مي گردد به همين دليل در علم حرکات در رشته های رزمی: نينجوتسو (علم تای جوتسو )، "کوبودو" و "وينگ چون" در استقرارها (kama) با خم نمودن زانوها و چرخش کف پاها به سمت داخل و ايجاد اشکال مثلث گونه، با تغيير موقعيت گرانيگاه و نزديک نمودن سطوح تعادل به يکديگر از اين اصول بهره مي برند. يا در رشته های: آيکيدو، جوجيتسو،کوبودو، جودو و نينجوتسو از برهم زدن ارتباط طبيعی اين سطوح و تغيير در محور مرکزی جهت پرتاب حريف (waza) استفاده مي شود. در جانوران بويژه پستانداران اين سطوح تعادل به دو يا سه عدد کاهش می يابد زيرا آنان بصورت چهار پا حرکت مي کنند و نتيجتاً همان سطح فرضی که از چشمها و شقيقه مي گذرد از ناحيه شانه ها و باسن نيز عبور مي کند. سطوح بعدی نيز شامل سطح عبوری از بخشهای آرنج و زانو و سر انجام سطح عبوری از مچ ها است (البته وجود مچ در اين جانوران از لحاظ جانور شناسی بصورت جداگانه قابل تفکیک نيست) . در زمان شکار و دويدن سريع همانگونه که در گربه سانان بوضوح ملاحظه مي شود با پايين رفتن بدن و نزديک شدن بخشهای آرنج و زانو در اين حيوانات، سطح اول و دوم بر هم منطبق شده و تنها دو سطح تعادل بوجود مي آيد که برتری بسيار بزرگ آنان را بر انسان در حرکت و تعادل نمايان می کند. از سوی ديگر انسان بدلیل لزوم تحمل وزن بر روی پاها و تمرکز سيستم حرکتی بر روی آنها ناچار به داشتن استخوانها و عضلات حجيمتر در اين ناحيه شده است که خود بر سنگينتر شدن و مشکلتر شدن جابجايی بدن منتهی شده است. همچنين نقطه گرانیگاه بدن که بر محور مرکزی او قرار دارد، در حالت ايستاده در وضعيت بسيار نامتعادل قرار مي گيرد، عدم تعادل را سريعتر و حفظ آنرا مشکلتر مي کند. بهمين دليل است که در دوهای سريع بالاتنه به سمت جلو متمايل مي گردد. در حاليکه در حيواناتی که روی چهار پا حرکت مي کنند گرانيگاه در بين دستها و پاها و عمود بر محور مرکزی بدن واقع شده و بدن آنان بسيار متعادل است. از همه مهمتر مقايسه عنصر چابکی است. در انسان بواسطه تمرکز حرکتی بر روی دو پا، در هر سيکل حرکتی دو ضربه به زمين (جهت استفاده از نيروی عکس العمل آن برای جابجايي و حرکت) وارد مي گردد و در مرحله بين دو ضربه نيز تنها يک پا بر روی زمين قرار مي گيرد که اين خود تعادل را بسيار کاهش مي دهد(still point). از مرحله حرکتیِ still point در رشته آيکيدو بسيار مورد استفاده قرار مي گيرد بويژه آنکه در تغيير جهت های ناگهانی بکار رفته در تکنيکهای آيکيدو مانند تکنيک "شيهو ناگه" مراحل بی تعادلی بيشتری بوجود می آيد. در حيوانات با حرکت بر روی چهارپا، در هر سیکل کامل حرکتی جهار ضربه وارد مي کنند و در مرحله ميانی حرکت نيز سه نقطه اتکا بر روی زمين وجود دارد. همانگونه که در مکانيک بحث مي گردد موتورهای چهار زمانه بدليل وجود چهار ضربه به ميل لنگ در هر سيکل دارای سرعت بيشتری نسبت به موتورهای دو زمانه هستند و اين همان نتيجه علمی است که برتری چابکی در حيوانات با حرکت بر چهار پا را بر انسان بيان مي دارد.
دراین حرکت ساعد شخص دفاع کننده (سمت چپ تصویر)، به سمت بالا حرکت می کند تا ضربه شخص حمله کننده را دفغ کند. اين نوع دفاع بيشتر زماني انجام ميگيرد كه شخص ضربه زننده به سوي سر حريف ضربه بزن همان گونه كه از اسمش پيدا است (جودان)دفاع براي سر است.
نمونه تمرينات تعادلي
1-کنار ديوار بايستيد، روي پنجه پا بلند شويد. از يک تا هشت بشماريد. آنگاه روي پاشنه هاي خود روي زمين برگرديد و زانوها را خم کنيد. دوباره به حالت اول برگرديد. اين حرکت را 4 تا 8 مرتبه تکرار کنيد.در مقابل آينه مي توانيد حرکات را صحيحتر انجام دهيد.
2-بايستيد. بر روي زمين سه نقطه فرضي را در جلو، پهلو و عقب پاي راست در نظر بگيريد. سپس وزن خود را روي پاي چپ انداخته و بعد پنجه پاي راست را به ترتيب در اين سه نقطه قرار دهيد. اين کار را با پاي چپ تکرار کنيد.
3-پشت يک صندلي بايستيد. پشتي صندلي را با دو دست بگيريد. پاي راست را از زانو به طرف عقب خم کنيد. پا را زمين گذاشته و اين کار را با پاي چپ تکرار کنيد.اگر اين حرکت را به آساني انجام مي دهيد به تدريج در روزهاي بعد حرکت را با گرفتن يک دست به صندلي، با تماس يک انگشت به لبه صندلي و بدون گرفتن صندلي نيز انجام دهيد.
ورزش موجب افزايش کارآيي مفاصل مي شود.
4-يک صندلي را کنار ديوار قرار دهيد. در کنار صندلي بايستيد. طوري که پشتي صندلي در کنار دست شما باشد. با دست چپ لبه صندلي را بگيريد. دست راست را به جلو ببريد و براي کمک به تعادل افقي نگه داريد. سپس پاي چپ را از زانو خم کرده و از زمين بلند کنيد. سعي کنيد تعادل خود را با نگاه کردن به جلو، بر روي پاي راست حفظ کنيد. اين حرکت را با دست و پاي ديگر هم انجام دهيد.
حرکت ساده ديگري که مي توانيد انجام دهيد ايستادن بر روي يک پا است. در هر موقعيتي که بي حرکت ايستاده ايد مثلا زماني که آشپزي مي کنيد، ظرف مي شوييد و يا در صف منتظر ايستادهايد پاها را جابجا کنيد و يا به نوبت هر چند لحظه روي يک پا بايستيد.
1 –ایستادن بر روی پا و پرش به کشیدگی کامل بدن در اوج پرش
ورعایت حالت خمیدگی پاها ، توجه کنید این تمرینات باید پیوسته بدون
استراحت در 1 – 2 دقیقه در 2- 3ست انجام شود
2 – توجه کنید سر رو به جلو باشد بهم رسیدن و
برخورد پاها در هوا بسیار مهم است ، این تمرین باید
پیوسته باشد ودرست های 1-2 دقیقه ای
3- تمرین کاملا ساده ومتعارف می باشد
توجه کنید که در هنگام پرش کاملا در هوا
شناور باشد .
4 – این تمرین باید بر روی هر 2 پا به نوبت
انجام دهید توجه کنید بین تعویض پاها فاصله زمانی بوجود نیاید .
شما میتوانید این تمرین را بصورت حرکت رو به جلو انجام دهید
میتوانید در فاصله کوچکتر یا بزرگتر انجام دهید
5– استفاده از حلقه ضروری نیست ولی باعث دقت و تمرکز
می شود بازیکن پس از رسیدن به پایان مسیر را بصورت مخالف
با این حرکت ادامه دهد و مانع از قطع تمرین شود .
6– تمرینی ساده ولی پر محتوا به حرکت دستها توجه داشته باشید
یکی از بهترین نوع تمرینات پلی متریک می باشد .
7 – در این تمرین نیز حرکت دستها باعث تحرک
بیشتر می شود . این تمرین را 7 – 8 بار انجام داده و
استراحت 2 دقیقه بین هر ست .
چند نمونه تمرین دیگه اگه مشکلی داشتین بگید براتون توضیح بدم
این ضربه با پشت دست مشت شده زده می شود. دست ضربه زننده از بالا به پایین ضربه را به صورت، سر یا سینه وارد می کند.
اگر این ضربه را با شخصی دیگر تمرین می کنید، توجه داشته باشید که از دستکش، کلاه محافظ استفاده کنید.
حفظ تعادل، سرعت در عمل و انعطاف پذیری نیز در زدن یک ضربه موفق یوکو گری بسیار موثر هستند.
تفاوت گدان بارایی با آگه اوکه در اینست که گدان بارایی از ضربات پایین بدن (مشت و لگد) دفع می کند و جهتش از بالا به پایین است. توجه کنید که مشت و مچ در این حرکت بیشتر درگیرند نسبت به ساعد، پس به علاوه تقویت سرعت، قدرت تحمل مچ و مشت نیز باید بالا روند.
در انجام این حرکت، دقت کنید تا موقعیت قرار گرفتن بدنتان مانند تصویر باشد.
ضربه پای پشت. در این ضربه پا به صورت چرخشی به پشت بر می گردد بطوریکه پاشنه به سمت بالا می آید (به زننده ضربه در تصویر توچه کنید).
در اوشیرو گری ضربه اصلا" از پشت زده می شود یعنی بدن به پشت بر می گردد. سرعت عمل و کشش بدن عوامل موثر در موفقیت یک ضربه اوشیرو گری هستند.
در این جا دو ویدیو کلیپ از مسابقات کاراته براتوم گذاشتم امیدوارم که لذت ببرید
ایتالیا_فرانسه
لینک دانلود
host10.aparat.com//public/user_data/flv_video_new/110/a1a2635779bc629f98701eb43e003c3d329516.mp4
مصر_اکراین
لینک دانلود
host10.aparat.com//public/user_data/flv_video_new/110/64fd34ee6a1d3688639f0fc2eb005446329481.mp4
ویدیو کلیپ مسابقه آقایف و حریف ژاپنی (این ژاپنیه حریف جاسم ویشگاهی بود تویه دوهه 2006 جاسم لولش کرد)
لینک دانلود
host10.aparat.com//public/user_data/flv_video_new/85/c6734a99a3e91eaaf6f569b3bd9bb51d253639.mp4
لینک دانلود
host10.aparat.com//public/user_data/flv_video/82/fbaa8955494033c158299276396ea464245798.flv
دانلود مسابقه فینال کومیته وزن -60 کلیوگرم بین کشور لتونی و اسپانیا - 2012
اگر جواب شما منفی است یا غلو میکنید یا معنی شجاعت را با حماقت اشتباه گرفته اید .
همه ما از ضربه خوردن و آسیب دیدن می ترسیم . در واقع این عکس العمل طبیعی بدن ماست .البته منظور از ترس آن جنبه منفی که معمولاً در ذهن داریم ، نیست.
شاید بتوان با کمی واقع بینی ترس را با قدرت عکس العمل مترادف دانست . یعنی بدن ما به محض برخورد با یک عامل ناشناخته یا تهدید آمیزبلافاصله مقداری انرژی آزاد میکند حال اگر ما برای مقابله با آن عامل خاص تعریفی داشته باشیم انرژی آزاد شده صرف انجام عمل مذکور میگردد (عکس العمل بدن - حالت مثبت) در غیر اینصورت این انرژی خود را به صورتهای مختلف مثل فریاد کشیدن آزاد میکند (ترس - حالت منفی) .
در هنگام کومیته شما باید برای بدن خود در مواجهه با اجرای یک تکنیک تهاجمی توسط حریف یک تعریف ارائه کنید . در غیر اینصورت انرژی که بدن شما در واکنش به اجرای ضربه حریف و قرار گرفتن در حالت خطرناک آزاد میکند با حالاتی چون دستپاچگی ، ترس و در نهایت خارج شدن کنترل مبارزه از دست شما به هدر خواهد رفت .
جایگزین مناسب و در واقع همان تعریفی که ما باید به بدن ارائه کنیم ، همان تکنیکهای دفاعی هستند ، این کار را میتوان با روشهای مختلف تمرینی انجام داد که در اینجا به یک نمونه ساده آن اشاره میکنیم :
از حریف تمرینی خود بخواهید ضربه ی خودش را البته با کنترل شدید به روی شما اجرا کنید و شما در عین حال که به او اعتماد دارید سعی کنید که پلک نزده و سر خود را به عقب نکشید و بار ها و بارها این عمل را تمرین کنید بعد از مدتی این عمل را با یک دفاع انجام دهید .
احتیاج نیست که دفاعی کامل انجام شود فقط برای منحرف کردن ضربه حریف یک اشاره کوچک نیز کافی است .
پس از تسلط کامل به روی آن ضربه ای نیز به عمل خود اضافه کنید ، بدین صورت که در هنگام اجرای تکنیک از سوی حریف ، شما پلک نمیزنید ، سرتان را عقب نمی کشید و دفاع مناسب انجام میدهید و ضربه ای مناسب انجام می دهید .
تمرینات مکرر با این روش بدن شما را به این تعریف دست پیدا میبکند که با مشاهده برخورد یک ضربه به سمت خود انرژی آزاد شده که بدن شما در واکنش به این حالت انجام داده ، صرف اجرای یک تکنیک دفاعی کند .
البته این حالت به این سادگی که مطرح شد به دست نمی آید ، اما به هر حال غلبه بر ترس مثل هر مهارت دیگری نیاز به تمرین مکرر و پشت کار دارد.
در واقع توصیه میکنیم برای رسیدن به تناسب اندام هیچگاه یک مرتبه به ورزش سنگین نپردازید، بلکه قدم به قدم پیش بروید.
این کار علاوه بر تضمین رسیدن به یک اندام متناسب، باعث اعتماد به نفس شما هم میشود. درنظر گرفتن اهداف کوچک، یک روش بسیار موثر برای سوزاندن چربی و داشتن عضلات خوشفرم و خوشتراش است.
● هدف۱ : طنابزدن بدون وقفه به مدت ۱۰ دقیقه:
▪ فواید: این حرکت که معمولا در مدارس ابتدایی برای کودکان درنظر گرفته میشود، علاوه برسوازندن بیش از ۱۰۰ کالری، باعث تناسب بازوها و پاهای شما میشود. در ضمن، طنابزدن، افزایش چالاکی، توازن و توان شما را هم بهدنبال دارد. این حرکت را طبق برنامه زیر، سه بار در روز انجام دهید.
▪ برنامه
ـ هفته اول: بدون طناب، ۱ تا ۲ دقیقه درجا بپرید. سپس طناب را بردارید و در هر بار چرخش طناب، یک جهش بر پای راست و یک جهش بر پای چپ انجام دهید. این نوع طنابزدن را یک دقیقه ادامه دهید. سپس طوری طناب بزنید که با هر چرخش طناب بر روی یک پایتان بپرید و این حرکت را نیز ۲ دقیقه انجام دهید
ـ هفته دوم تا چهارم: پرشهای سریع (یک پرش در هر ثانیه) بهمدت ۵ تا ۱۰ ثانیه را به برنامه قبلیتان اضافه کنید. ۱۰ تا ۲۰ ثانیه بین هر سری پرش استراحت کنید. برای شروع، ۶ بار این حرکت را تکرار کنید و بهتدریج تا ۱۲ سری حرکت افزایش دهید.
ـ هفته پنجم تا هشتم: ۳ تا ۵ دقیقه بدون استراحت، طناب بزنید. بهتدریج این میزان را در هر بار ۳۰ تا ۶۰ ثانیه اضافه کنید تا به مرز ۱۰ دقیقه برسید.
● هدف ۲ : ۱۰ حرکت شنای مردانه انجام دهید. فواید: علاوه بر دستها، تمام بالاتنهتان را بهکار میگیرد.
▪ برنامه
۱) بر روی راهپله زانو بزنید، دستهای خود را ۲ یا ۳ پله بالاتر از زانوهایتان بگذارید. سپس به آهستگی آرنجهایتان را تا کنید و قفسه سینهتان را پایین بیاورید تا به پله برسد. این حرکت شنا را ۵ تا ۱۰ بار و یک روز در میان انجام دهید تا بهتدریج برایتان آسان شود.
۲) در این مرحله، دیگر لازم نیست با کمک پلهها شنا بزنید! روی زمین مسطح زانو بزنید بهطوری که زانوهایتان کنار هم باشد، سپس دستهایتان را که به اندازه عرض شانههایتان از هم باز شده است، بر روی زمین قرار دهید. در همان حالی که زانوهایتان روی زمین تا شده است، ۵ تا ۱۰ حرکت شنا را یک روز در میان انجام دهید.
۳)هنگامی که این حرکت نیز برایتان آسان شد، زانوهایتان را از زمین بردارید و پاهایتان را صاف کنید تا تنها تکیهگاهتان بر روی زمین، پنجه پاها و کف دستانتان باشد. به آهستگی بدنتان را بهطرف زمین ببرید بهطوری که آن خط مستقیمی که از پاشنههای پایتان تا سرتان ایجاد شده همچنان حفظ شود. به این میگویند یک شنای مردانه! آنقدر تمرین کنید تا بتوانید ۱۰ حرکت شنای مردانه پشت سر هم انجام دهید. قبل از اینکه به این مرحله برسید، اگر خسته شدید، میتوانید زانوهایتان را روی زمین بگذارید و حرکت را ادامه دهید.
● هدف ۳ : ۵ کیلومتر بدوید
▪ فواید:حدود ۳۵۰ کالری خواهید سوزاند (براساس سرعت ۱۶ کیلومتر در ساعت) و پاهایتان را قوی و متناسب خواهید کرد.
▪ برنامه: وحشت نکنید. به پایان رساندن یک مسافت ۵ کیلومتری، حتی برای دوندگان هم در ابتدا یک هدف بزرگ است اما طراحی برنامه، بهگونهای است که بهتدریج پیشرفت کنید تا زمانی که به آمادگی کامل برسید و بتوانید ۵ کیلومتر را تمام کنید.
ـ هفته اول: ۵ دقیقه پیادهروی کنید و سپس ۲ دقیقه بدوید. این روش را تکرار کنید تا مسافت ۱/۶ کیلومتر را طی کنید. این کار را ۳ روز در هفته انجام دهید.
ـ هفته دوم: ۳ تا ۴ دقیقه پیادهروی کنید و سپس ۳ تا ۴ دقیقه بدوید این روش را تکرار کنید. تا در مجموع مسافت ۱/۵ تا ۳ کیلومتر را طی کرده باشید. این روش دویدن را نیز ۳ بار در هفته انجام دهید.
ـ هفته سوم: ۱ دقیقه پیادهروی کنید و ۵ دقیقه بدوید، این روش را نیز تا رسیدن به ۳ کیلومتر تکرار کنید و باز هم ۳ بار در هفته بدوید.
ـ هفته چهارم: ۳ تا ۵ کیلومتر در یک روز و ۳ روز در هفته بدوید.
ـ هفته پنجم: مانند هفته چهارم ۳ تا ۵ کیلومتر در هر روز و ۳ روز در هفته بدوید.
ـ هفته ششم: اکنون میتوانید هر روز ۵ کیلومتر را به آسانی بدوید.
▪ فواید: باعث تقویت بازوها، شانهها و عضلات بالای پشتتان میشود.
▪ برنامه: بارفیکس از آن ورزشهایی است که بهخاطر سختیاش، همه از آن فرار میکنند و معمولا در امتحانات ورزش مدرسه و دانشگاهها، پایینترین نمرات را نصیب آدم میکند. اگر شما طبق برنامه عمل کنید، این حرکت برای شما خیلی آسانتر خواهد شد.
۱) یک صندلی در زیر میله بارفیکس قرار دهید. روی صندلی بایستید و سپس میله بارفیکس را طوری بگیرید که دستانتان به اندازه عرض شانههایتان باز و کف دستتان به طرف مخالف صورتتان باشد. حالا خود را بالا بکشید تا چانهتان به بالای میله برسد و همزمان با بالاکشیدن نفس خود را بیرون بدهید. سپس با شروع تنفس بعدی به پایین بروید تا پایتان به صندلی برسد. ۳۰ ثانیه تا ۱ دقیقه استراحت کنید و مجددا حرکت را تکرار کنید. برای شروع، ۲ تا ۳ بار حرکت خوب است ولی بهتدریج که قویتر میشوید، بر تعداد حرکات اضافه کنید.
۲) هنگامی که توانستید ۵ بار پشت سر هم خود را با کمک صندلی از میله بارفیکس بالا بکشید (بارفیکس بزنید)، صندلی را از زیر پایتان بردارید و خودتان را کاملا بالا بکشید.
● هدف ۵ : یک حرکت تعادلی یوگا را یاد بگیرید: فواید: تنهتان را مستحکم میکند و انعطافپذیری و قدرت بالاتنهتان را افزایش میدهد.
▪ برنامه
۱) پاهایتان را به هم بچسبانید و بایستید، دستهایتان را بهطرف سقف بالا بکشید. پاشنههایتان را بلند کنید و بر روی پنجه پاهایتان بایستید، سپس به آهستگی زانوهایتان را تا کنید تا باسنتان به ۳ سانتیمتری پاشنههای پایتان برسد. در طی انجام این حرکت پشتتان باید کاملا صاف باشد. اگر حفظ تعادل در این مرحله برایتان سخت است، یک لوله چوبی را زیر پایتان قرار دهید تا برایتان راحت شود.
۲) سپس زانوهایتان را از هم باز کنید و کف دستهایتان را که به اندازه عرض شانههایتان از هم باز است را روی زمین و در ۳۰ سانتیمتری پاهایتان بگذارید: انگشتهایتان را از هم باز کنید بهطوری که انگشت وسطیتان بهطرف جلو باشد.
۳) در این مرحله آرنجهایتان را تا کنید تا آرنجهایتان زیر زانوهایتان قرار بگیرد. نگاهتان را مستقیم به جلو حفظ کنید.
۴) همانطور که انگشتان پایتان روی زمین است، تنهتان را بهطرف جلو بکشید و سپس پاهایتان را در حالی که آرنجهایتان مختصری تا شده است و تمام وزنتان بر روی دستهایتان متمرکز شده، از زمین بلند کنید. قبل از انجام این کار، یک بالش یا تشک جلوی خود بگذارید تا در صورتی که به طرف جلو افتادید ، آسیب نبینید. این حرکت را آنقدر تکرار کنید تا بتوانید ۳۰ ثانیه در حال تعادل بر روی دستانتان بمانید.
● هدف۶ : سرعت دویدن خود را افزایش دهید.
▪ فواید: ۱ کیلومتر دویدن سریعتر، میتواند میزان مصرف کالری را تا نزدیک به ۳۰ درصد افزایش دهد.
▪ برنامه ۱۰ هفتهای
۱) هفته اول: با سرعت معمولی که برایتان راحت است. ۳ روز در هفته بدوید و یا در فواصل آن پیادهروی کنید.
۲) هفته دوم: فواصلی را که در زیر گفته میشود به برنامه معمول دویدنتان اضافه کنید: با دویدن معمولی به مسافت ۱ کیلومتر شروع کنید، ۱ کیلومتر بعدی را به این صورت بدوید؛ ۳۰ ثاینه سریع و سپس یک دقیقه معمولی بدوید. سپس با یک کیلومتر دویدن معمولی، خود را سرد کنید. این برنامه را یک روز در هفته انجام دهید و ۲ روز دیگر در هفته همان برنامه دویدن / پیادهروی هفته اول را انجام دهید.
۳) هفته سوم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۴) هفته چهارم: برای افزایش قدرت و استقامت پاهایتان از یک تپه یا مسیر سربالایی بهطرف بالا بدوید. این تپه یا مسیر سربالایی باید طوری باشد که بالا دویدن از آن ۴۵ تا ۶۰ ثانیه برای شما طول بکشد (اگر تردمیلدارید، آنرا بر روی شیب ۳ تا ۴ درصد تنظیم کنید.)
روش انجام کار به این صورت است: برای گرمکردن خود، یک کیلومتر بر روی زمین صاف بدوید. سپس از مسیر شیبدار یا تپه بالا بدوید و بعد بهتدریج سرعت خود را کم کنید، ۲ دقیقه استراحت کنید و ۲، ۳ بار دیگر دویدن از سربالایی را تکرار کنید. خود را با دویدن آهستهتر روی زمین صاف، سرد کنید. این تمرین را یک بار در هفته، علاوه بر برنامه دویدن / پیادهروی در روزهای دگیر، انجام دهید.
۵) هفته پنجم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۶) هفته ششم: برنامه هفته دوم را تکرار کنید.
۷) هفته هفتم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۸) هفته هشتم: برنامه هفته چهارم را تکرار کنید.
۹) هفته نهم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۱۰) هفته دهم: برنامه هفته دوم را تکرار کنید.
● هدف ۷ : یک روز تمام پیادهروی کنید ۱۵( تا ۲۵ کیلومتر)؛ فواید: بیش از ۱۵۰۰ کالری خواهید سوزاند، پاها، دستها و پشتتان تقویت میشود و بر چالاکی، توازن و سرعت شما افزوده خواهد شد.
▪ برنامه
۱) مسافت: هر هفته ۲ ساعت پیادهروی کنید (حدود ۱۰ کیلومتر.) در دفعات بعدی هر بار ۲۰ تا ۳۰ دقیقه به برنامهتان اضافه کنید تا به ۴ ساعت برسد.
ضربه پا به جلو. در این حرکت در حالتی که انگشتان پا به بالا نگه داشته می شوند، ضربه به زیر بدن، سینه یا چونه زده می شود.
برای زدن ضربه مای گری، اول ران پا بالا می آید سپس ضربه نهایی با باز شدن زانو زده می شود. هرچه سرعت بالاتر رود، ضربه بهتر خواهد بود.
برای زدن این ضربه، سعی کنید تا اول انعطاف بدن خود را بالا برید و سپس برای افزایش سرعت در حرکت تمرین کنید.
ضربه نیم دایره ای پا. در این حرکت، پا به صورت نیم دایره باز شده (مانند تصویر) و پای ضربه زننده (از پهلو) بوسیله باز شدن زانو ضربه را به بالا تنه یا صورت می زند.
گدان ( سطح پایینی ، قسمت تحتانی)
چودان (قسمت وسط بدن، سطح میانی بدن از شانه تا کم)
جودان ( بالای بدن ، قسمت سر و گردن)
دوجو (محل تمرین)
اُس (سلام ، تقاضا ، احترام مرسوم در بودو که معانی ضمنی زیادی دارد)
بودو ( راه رزم ، اصطلاحی برای همه هنرهای رزمی)
کیو (به درجات پایینتر از کمربند سیاه اطلاق می شود)
دان (درجه ، سطح ، به درجات کمربند سیاه گفته می شود)
سن سی ( استاد ، معلّم ، مربّی)
سن سی نی ری (احترام به استاد)
سم پای (شاگرد ارشد)
سم پای نی ری (احترام به پیشکسوت ، ارشد)
ری (احترام ، تعظیم)
کاراته دو (راه و روش دست خالی ، هنر جنگیدن بدون استفاده از سلاح)
کاراته کا ( هنرجوی کاراته)
کاراته گی (لباس کاراته)
یو کو (کنار ، پهلو)
یوری آشی (لیز خوردن ، قدم لیزبرداشتن)
یامه (تمام ، پایان)
مائه (جلو)
ماکی وارا (یک تخته چوبی که دور آن پارچه یا حصیر می بافند و به آن با قسمتهای مختلف بدن جهت قوی شدن ضربه می زنند)
ماواته ( بچرخید ، برگزدید)
مودوته (برگردید سر جایتان)
سو کو من (پهلو ، کنار)
کیکو ( منقار پرنده ، تمرین)ش
کاکی واکه اوکه ( دفاع جداکننده)
اوکه ( دفاع)
شو ( کف دست ، دست باز)
شودان ( اولین درجه استادی در بودو)
نی دان ( دومین درجه استادی در بودو)
سان دان ( سومین درجه استادی در بودو)
یون دان ( چهارمین درجه استادی در بودو)
گودان ( پنجمین درجه استادی در بودو)
روکودان ( ششمین درجه استادی در بودو)
شی چی دان ( هفتمین درجه استادی در بودو)
هاچی دان ( هشتمن درجه استادی در بودو)
کودان ( نهمین درجه استادی در بودو)
جودان (دهمین درجه استادی در بودو)
کورو اُبی (کمربند سیاه)
شی هان (استاد بزرگ و مسلّم ، استاد و مربی بالاتر را گویند)
شو می نی ری (تعظیم به روبرو ، احترام به جایگاه)
شیای (مسابقه ، رقابت)
شیای جو (محوطه مسابقه ، با مساحت 64متر مربع)
ام پی ( آرنج)
اوده (ساعد)
اوچی(درونی ، از داخل ، دورانی نیز معنی میدهد)
ایپون نوکیته (تکنیک مستقیم با نک انگشت اشاره)
اوتاگا (به طرف همدیگر ، دوطرفه)
هیجی (نوک آرنج)
هایشو اوکه (دفاع با پشت دست)
هیراکن (مشت نیم بسته)
هاجیمه (شروع)
بارای (منحرف کردن ، درو کردن)
بونکای (تجزیه و تحلیل و کاربرد عملی کاتا)
گامائه (گارد ، پوشش)
تیشو اوکه (دفاع با پاشنه دست)
توری (گذر کردن کردن ، عبور کردن)
تو کو ای کاتا (کاتی ویژه و تخصصی)
تاتامی ( تشک حصیری مورد استفاده در ورزش های رزمی)
داچی (فرم ایستادن)
ریو (استیل ، روش ، متد ، سبک ، سنّت)
یوی (آماده ، حاضر)
نارانده (به خط شوی)
کاتاهای گوجوریو
گوجوریو از سه کیهون ( پایه ) تشکیل شده
کیهون نوایچی
کیهون ایدونی
کیهون ایدوسان – پایه و پیشرفته
کاتاها
تایکیوکو جودان
تایکیوکو چودان
تایکیوکو گدان
کاکه اوکه
ماواشی اوکه
گه گیسای دای ایچی
گه گیسای دای نی
سایفا
تن شو
سان چین
سان سرو
سی ان چین
سی سان
سی پا
شی سو چین
کورورونفا
سوپاریم پی
کاراته ی سنتی در جزیره ی اوکیناوا در ژاپن، پس از تاثیراتی از هنرهای رزمی چینی ابداع شد. کاراته، سبک های زیادی دارد که همه ی آنها بجز چند سبک جدید (که البته فدراسیون جهانی کاراته آنها را جزء سبکهای کاراته نمی شمرد) خاستگاه ژاپنی دارند. سیستم کمربندهای رنگی با هدف نشان دادن درجات مختلف کاراته کاران ابداع شده بود بطوری که مبتدیان کمربند سفید و کمربندهای مشکی (که خود درجات مختلفی دارد) سطح استادی را نشان میداد. کمربندهای رنگی دیگری بین این دو وجود دارد. در اغلب سبکهای کاراته ترتیب کمربندها به این صورت است: سفید، زرد، نارنجی، آبی، سبز، بنفش، قهوه ای و در نهایت مشکی و درجات آن یعنی مشکی دان1، دان2، دان3 و ... .
تکواندوی مدرن پس از اشغال کره توسط ژاپن با تاثیراتی که از کاراته ی ژاپنی گرفت، در کره ابداع شد. کره ای ها لباسی شبیه لباس کاراته برای خود در نظر گرفتند. این لباس مدت ها برای تکواندو استفاده میشد اما بعدها با تعمق بیشتر در فلسفه شرقی و همچنین بیان فلسفه ای به نام مثلث تکواندو یقه ی این لباس به شکل V تغییر یافت. کره ای ها برای نشان دادن درجه ها هم کمربند های مختلفی در نظر گرفتند که هر کدام سمبل چیزی هستند و فلسفه ای خاص دارند. در تکواندو ترتیب کمربندها به این صورت است: سفید، زرد، سبز، آبی، قرمز و مشکی (کمربند مشکی تکواندو هم بصورت دان1، 2 و ... است). امروزه دو سبک اصلی در تکواندو وجود دارد. یک سبک که به آن سبک ITF یا هیانگ می گویند مرکز آن فدراسیون بین المللی تکواندو در کانادا است. و سبک دیگر که به آن WTF یا پومسه میگویند، مرکزش در مجتمع کوکیوان در سئول کره است. سبک پومسه، سبک برگزیده ی رقابت های المپیک است که بطور گسترده در ایران وسایر کشورهای سرتاسر دنیا آموزش داده میشود.
بطور کلی میتوان گفت در کاراته 60% حرکات با استفاده از دست و 40% با استفاده از تکنیک های پاست. این درصدها هم در مبارزه و هم در کاتاهای کاراته (فرم ها) مشاهده میشود.. تکواندو درصدی درست برعکس کاراته دارد بطوری که 40% تکنیکها، با دست و 60% آنها با پا اجرا میشوند. در تکواندو، همچنین بیشتر تاکید بر ضربات پای بلند در سطح سر و حتی بلندتر است. هنرجویان تکواندو از ضربات پرشی و چرخشی زیاد استفاده میکنند. این ضربات پا به این صورت هستند که فرد برای زدن ضربه به هوا پریده و روی هوا ضربه را میزند که هم قدرت و هم زیبایی بیشتری دارند. ضربات پرشی در کاراته به ندرت دیده میشوند. فرمهای تکواندو معمولا کوتاه تر و کمی ساده تر از فرمهای کاراته هستند. در مبارزه ی تکواندو ضربات بصورت بدون کنترل بوده ولی در عوض از لوازم ایمنی کامل (کلاه، لثه بند، محافظ تنه، محافظ ساعد، دستکش، محافظ ساق، بیضه بند، روپا بند) استفاده میشود. اما در مبارزه ی اغلب سبک های کاراته ضربات بصورت کنترلی زده میشوند (یعنی نباید به حریف برخورد کنند یا با قدرت خیلی کم زده شوند) و لوازم لوازم ایمنی کمی از جمله از ساق بند، روپا بند، دستکش و لثه بند استفاده میشود که البته همه ی آنها بجز لثه بند و دستکش اختیاری میباشند. خود دستکش نیز در بعضی سبک های کاراته پوشیده نمیشود. در مبارزه تکواندو، هر یک از مبارزین کمربند اصلی خود را می بندد ولی در مبارزه کاراته (البته بیشتر سبک های آن نه همه) کمربند یکی باید قرمز و دیگری آبی باشد.
کاراته و تکواندو هردو جزء هنرهای رزمی سخت هستند، هر دو دارای معتبرترین مسابقات هستند که البته تکواندو یکی از رشته های المپیکی هم هست. هنرجویان هردوی آنها حق دارند علاوه بر مسابقات مخصوص به رشته خود، در مسابقات آزاد و رینگی که در اغلب کشورها از جمله ایران برگزار میشوند، شرکت کنند. البته شرکت در چنین مسابقاتی که از سبکهای مختلف از جمله کاراته، تکواندو، بوکس، کونگ فو و ... در آن شرکت میکنند، باید با اجازه ی استاد صورت گیرد. در سالهای اخیر محبوبیت تکواندو بسرعت افزایش یافته درحالیکه گسترش کاراته با سرعت بسیار کمتری اتفاق می افتد.
بطور خلاصه میتوان گفت تکواندو هنر رزمی است که بیشترین تاکید را بر ضربات پا با حداکثر سرعت و قدرت دارد که همین مسئله وجه تمایز آن از دیگر هنرهای رزمی و افزایش محبوبیت آن شده. و کاراته بیشتر بر ضربات دست است.
اگر چه ممکن است خواهان این باشید که دقیقاً بدانید چه زمان،چه چیز و چه مقدار بخورید،ولی هیچ توصیه اختصاصی برای جمیع ورزشکاران وجود ندارد.هیچ رویه یکسانی نیست که برای همه افراد مناسب باشد.شما لازم است که خودتان پیدا کنید چه غذایی برای شما مطلوبتر است.به عنوان مثال برخی از دونده ها میتوانند ظرف یک ساعت قبل از یک مسابقه بزرگ غذا بخورند.حال آنکه سایریندر صورتی که نزدیک به فعالیت شدید غذا بخورند مبتلا به کرامپهای معده می شوند.برخی از ورزشکاران دوست دارند غذای کم حجمی بخورند تا معده و اعصاب خود را آرام کنند.تعدادی دیگر احساس ضعف و بدحالی در آنها می شود.تجربیاتی را در طی ماهها تمرین خود بدست آورید تا به بهترین برنامه و نوع غذا برای خود پی ببرید.البته این امر نیاز به آزمون و خطا دارد.بنابراین اجازه ندهید تا آخرین روزهای قبل از یک مسابقه بزرگ این تجربیات وقت شما را بگیرد.
مصرف غذای پیش از مسابقه چه زمانی صورت میگیرد؟
زمان مصرف غذای بیش از مسابقه به حجم آن و زمانی از روز که مسابقه برگزار میشود،بستگی دارد.پروتئین و چربی کندتر جذب میشوند.بنابراین غذاهای محتوی پروتئین و چربی باید زودتر از غذاهای پر کربوهیدرات مصرف گردند.هضم غذاهای پر حجم زمان زیادی طول می کشد،حال آنکه غذاهای کم حجم و مایع سریعتر هضم می شوند.
غذای قبل از مسابقه ترجیحاً باید محتوی چه موادی باشد؟
برای آنکه بهترین کارآیی را داشته باشید همچنین لازم است که بخوبی مایعات دریافت کنید.تمام وعده های غذایی قبل از مسابقه باید محتوی میزان زیادی نوشیدنی(آبمیوه،آب و نوشابه ورزشی)باشند.
در دنیای امروز، ورزش های رزمی خصوصاً هنر کاراته از جمله هنرهای رزمی است که طرفداران بی شماری را در جهان به خود جذب کرده و بسیاری در سرتاسر این کوه خاکی به تمرین این هنر می پردازند.
عده ای قصد یادگیری روش های مبارزه را دارند و عده ای نیز هدف های قهرمانی را در سر می پرورانند و عده ای نیز در پی کسب سلامتی و تندرستی از انجام این ورزش هستند. باید به تمامی این افراد گفت که ورزش کاراته طوری ساماندهی شده است که پاسخگوی تمامی سلیقه ها و نیازهای افراد مختلف می باشد. اما به واقع کاراته چیست و چه هدفی دارد؟ آیا این هنر با این همه قدمت تنها هدفش آموزش هنر مبارزه یا قهرمانی است؟ با نگاهی اجمالی به اصول و فلسفه در کاراته در می یابیم که این اهداف تنها بخشی از کاراته را شامل می شود، در حالی که هدف و فلسفه ٔ کاراته به دنبال چیزهای دیگری است. اگر مطالعه ای هر چند جزئی در مورد زندگی نامه اساتید قدیمی کاراته داشته باشید قطعاً در می یابید که مفهوم کاراته از زبان تمامی اساتید این هنر چنین تعریف می شود: ”آموختن کاراته نیاز به یک عمر ریاضت و آموزش دارد و کاری نیست که بتوان چند ماهه و چند ساله آن را به طور کامل آموخت. کاراته درسی است که تا آخر زندگی ادامه دارد و مفهوم فلسفی آن مبتنی بر اصول دو (راه و روش زندگی)، هو (قانون یا اجرای کاتا)، و کاتسو (کاربرد کاتا در مبارزه واقعی) می باشد. کاراته روشی است که آموختن آن نیاز به ایمان و استقامت، کار و تمرین و تلاش مستمر دارد. کاراته روشی است برای زندگی و وسیله ای برای دستیابی به امنیت و شجاعت کامل. روشی است برای زندگی که شخصیت انسان را بی شباهت به آن چه در ورزش اتفاق می افتد می سازد“. این سخنی است که تمامی اساتید قدیمی کاراته با اعتقاد به آن به تمرین و آموزش کاراته پرداخته و یادگیری فلسفه و پرورش روح و اخلاق را نسبت به پرورش جسم در اولویت می دانند. اولین قانون در کاراته که همانا شروع و خاتمه با احترام است، خود حاکی از آن است که این هنر بیش از هر چیز به رعایت ادب و احترام به فردی که در برابر شماست اهمیت می دهد. در تمامی کاتاهای کاراته یک اصل وجود دارد و آن شروع هر کاتا با دفاع می باشد. با کمی تأمل در این مورد متوجه می شویم این موضوع که در نگاه اول چندان مهم به نظر نمی رسد، خود از اصول مهم کاراته محسوب می شود. زیرا مبتنی بر این قانون مهم در کاراته است که می گوید ”کاراته هنری است برای دفاع از خود نه حمله به دیگران“. و یک کاراته کا هرگز اجازه ندارد به حریف خود حمله کند مگر این که بحث دفاع از خود آن چنان قوت گیرد که موضوع مرگ و زندگی به میان آید و این چنین با زیبائی و لطافت رسم جوانمردی را به یک کاراته کا می آموزد.
لذا تمامی کاتاها در کاراته با توجه به این اصل و قانون سازمان یافته و به وجود آمده اند و این مهم نشان می دهد که در کاراته با اصول به صورت علمی مواجه می شویم و می بایست آن را در زندگی روزمره به کار ببندیم.
مسائل اخلاقی در کاراته از چنان اهمیتی برخوردارند که تمامی اساتید قدیمی اولین چیزی که به شاگردان خود می آموختند رعایت اصول کاراته بوده است و این اصول نسل به نسل منتقل شده و اکنون به دست ما رسیده است. کاتا یا فرم از موارد بسیار مهمی بوده است که در گذشته تنها وسیله آموزش اصول اخلاقی در کاراته به شمار می آمده است. تمرینات طاقت فرسا و بسیار طولانی در کاتا چنان استقامت و صبری در کاراته کاها ایجاد می کرد که خود در پرورش روح و جسم آنها بسیار مؤثر واقع شده است. استاد فوناکوشی در بخشی از کتاب خود به نام ”راه کاراته راه زندگی من“ چنین می نویسد: ”مطلبی که من اغلب به شاگردان خود تأکید می کنم و آنان گیج می شوند این است که به آنها می گویم: ”شما باید ضعیف شوید، نه قوی“!!! چون یکی از دلایل اصلی آننان در انتخاب کاراته تقویت خویشتن است. در نتیجه می خواهند بدانند که منظور من از این گفته چیست؟! آنها می گویند اگر می خواستند ضعیف شوند احتیاجی به تمرین نداشتند. به آنها پاسخ می دهم که درک گفته ام در واقع کمی دشوار است و تأکید می کنم: ”می خواهم شما پاسخ را در وجود خود بیابید و به شما قول می دهم زمانی فرا خواهد رسید که واقعاً منظور مرا درک کنید“.
در ادامه استاد فوناکوشی در توضیح و تفسیر جمله خود چنین می نویسد:
شخصی که از ضعف خود مطلع است، همیشه در همه کنترل خود را حفظ می کند. تنها شخص بسیار ضعیف توانائی شهامت واقعی را دارد.
طبیعی است که یک کاراته کای متبحر باید تمام تکنیکش را با تعلیم و تمرین صیقل دهد. اما هرگز نباید فراموش کند که تنها با تمرین می تواند پی به ضعف خود ببرد“.
استاد ماسوتاتسو اویاما نیز در بخشی از کتاب خود به نام ”طریقت کیوکوشین“ ادب و نزاکت را لازمهٔ موفقیت می داند و چنین می نویسد:
من راه کاراته را برگزیدم که راه انسانیت است و نتیجتاً راهی است که به بهشت ختم می شود. تنها بودن در راه اهمیتی ندارد، اما همه باید قدم در راه انسانیت بگذاریم و شاید بهتر باشد بگوئیم هرگز نباید از این راه خارج شویم. انزوا و گوشه گیری از اجتماع راه درستی نیست. هرچند برای یک کاراته کای مبتدی درک و فهم چنین قوانینی کمی سخت و دشوار است، اما یک مربی خوب کاراته که پی به روح کاراته برده باشد از همان ابتدا به نو آموزان می آموزد که هدف کاراته چیست و کاراته کاران علاوه بر تمرینات سخت برای پرورش جسم خود بایستی به هدف اصلی کاراته که همانا ارتقاء فهم و شعور و پرورش جسم است تأکید داشته باشند.
استاد فوناکوشی فقید که خود از محضر اساتیدی بزرگی چون آزاتو و ایتوسو کاراته را فرا گرفته بود، تأکید بسیاری بر رعایت اصول و قوانین کاراته داشت.
وی دیدگاه های خود را در قالب ۲۰ قانون در کاراته به جمع بندی کرد و آن را برای نسل بعد از خود به یادگار گذاشت و تمامی کاراته کاران را در همه حال ملزم به رعایت این قوانین کرد.
۱) هیچ گاه فراموش نکنید که کاراته با احترام شروع می شود و با احترام به پایان می رسد.
۲) هیچ حمله آغازینی در کاراته وجود ندارد.
۳) کاراته روحیه پرهیزگاری را پرورش می دهد.
۴) ابتدا خودتان را بشناسید و سپس دیگران را.
۵) تکنیک های روحی بر تکنیک های فیزیکی ارجحیت دارند.
۶) بگذارید ذهنتان آزادانه حرکت کند.
۷) بی توجهی و غفلت موجب بد شانسی می شود.
۸) کاراته فعالیتی برای تمام طول زندگی است.
۹) با هر چیزی که مواجه می شوید جنبه ای از کاراته است، حقیقتی شگفت انگیز را در آن جستجو کنید.
۱۰) کاراته مانند آب در حال جوشیدن است اگر شعله را بالا نگه نداریم آرام آرام از جوشیدن می افتد.
۱۱) به برنده شدن فکر نکنید بلکه به بازنده نشدن فکر کنید.
۱۲) زمانی که با حریفی می جنگید، ضربات را متناسب با توان حریف پاسخ دهید.
۱۳) سعی کنید با استراتژی های معمول و طبیعی دست به مبارزه بزنید.
۱۴) دست ها و پاهای خود را هم چون شمشیرهای تیز و برنده تلقی کنید.
۱۵) به عنوان یک تازه کار داچی های مختلفی را یاد بگیرید، اما پس از آن به یک استقرار طبیعی که با فرو بدن شما متناسب است تکیه کنید.
۱۶) کاتا همیشه باید به طور صحیح تمرین شود. مبارزه ٔ واقعی مسئله ای دیگر است.
۱۷) زمانی که در بیرون می روید در این فکر باشید که با هزاران دشمن روبه رو هستید پس همیشه آماده باشید.
۱۸) هیچ گاه نقاط ضعف و قوت، محدودیت های بدن خود و نسبی بودن کیفیت تکنیک هایتان را فراموش نکنید و در صدد برطرف کردن آنها باشید.
۱۹) هیچ گاه فکر نکنید کاراته تنها روشی برای تمرین در دوجو است.
۲۰) پیوسته ذهن خود را جلا دهید.
امید است که تمامی کسانی که قدم در این راه انسان ساز می گذارند با توجه به تعالیم اساتید خویش و بهره گیری از دستورات بزرگانی که دستی در پرورش این هنر داشته اند بیش از پیش در راه پرورش خویشتن موفق و مؤید باشند
در هنرهای رزمی چون تکواندو، کاراته، آیکیدو و جودو ورزشکاران در هنگام اجرای تکنیک از کیای برای تمرکز انرژی خود استفاده میکنند.این واژه همچنین به فریاد همراه برخی از ضربات در هنگام اجرای فرم نیز اشاره دارد.
هنر استفاده از کیای در هنرهای رزمی کیایجوتسو نامیده میشود البته کیایجوتسو در واقع هنر استفاده از کی است.
معنی و مفهوم کی، یکی از مشکلترین مفاهیم در رابطه با فلسفه و تمرین کاراته است. بسیاری از کاراتهکاها مایلند که بدانند کی واقعاً چیست. کلمه کی از لغت چینی چی نشأت گرفته، در فلسفه چینی، "چی" عبارت است از آنچه که موجودات جاندار را از بیجان جدا میسازد. ولی با پیشرفت فلسفه چینی، مفهوم "چی" معنا و کاربردهای وسیعتری به خود گرفت. از برخی نظرات، "چی" اساسیترین و اصلیترین چیزی است که همه چیز از آن درست شده است. تفاوت بین موجودات در این نیست که دارای "چی" باشند یا نه، بلکه تفاوت آنها در اصولی است که تعیین میکند که چی در هر موجود یا شیئی، چگونه سازماندهی شده و چگونه عمل میکند.
کاراتهکای حال حاضر در مورد جنبههای تاریخی مفهوم کی زیاد حساس نیست. سؤال این است که آیا کلمه کی بیانگر چیزی واقعی هست یا نه، و اگر هست، آن چیز چیست. تلاشهای زیادی شده است که نشان میدهد که کی بعنوان یک پدیده موجود عبارت است از "انرژی" یا "چیزی" که در داخل بدن جریان دارد (به خصوص در مسیر کانالهایی در بدن به نام "مِریدیـِـن). تاکنون، شواهد زیادی در این رابطه وجود نداشته ولی این به آن معنا نیست که "کی" وجود ندارد، مساله این است که هنوز شواهد لازم برای ثابت کردن آن به دست نیامده است.
همه کاراتهکاها باور ندارند که "کی"، "انرژی" یا "چیزی شبیه به آن" است. برای بعضی از آنها کی عبارت است از یک مفهوم مصلحتی (مثل یک پتو) که پوشاننده یا در برگیرنده، قصد، حرکت آنی، توجه و نیّت است. اگر کسی این تصویر را که کی، چیزی است که میتواند انتشار یابد را اجتناب کند، در این صورت برای توضیح "کی"، باید جهت فیزیکی و روانشناسی مثبتی، اتخاذ شود. این مساله میتواند سازگاری و کارآیی حرکات شخص را به حداکثر رساند و در نتیجه تکنیکهای قویتر و احساس مثبتی در شخص به وجود میآید.
علیرغم انتخاب هر شخص در رابطه با موجودیّت "کی" و اینکه به آن به عنوان چیزی واقعی یا غیر واقعی نگاه کند، شکی نیست که در کاراته مساله فقط دست کاری کردن بدن حریف نیست. مسائل بسیاری دیگردر کاراته اهمیّت دارند از جمله زمانبندی، تعادل، سرعت، قدرت حمله و به خصوص موقعیّت روانی حریف مقابل. بعلاوه، کاراته سیستمی برای داشتن کنترل فیزیکی روی دیگران نیست، بلکه ابزاری است برای پیشرفت خود شخص. در نتیجه شکی وجود ندارد که ترویج حالات فیزیکی و روانی مثبت، بخش بسیار مهم کاراته است. باز هم تکرار میکنیم، ممکن است بعضی افراد این ترویج در جهت مثبت را "کی" قلمداد نکنند.
کیمه
تمرکز و یا کیمه در کاراته عبارت است از تمرکز تمام انرژی بدن در لحظهای که یک تکنیک به خصوص، با هدف تماس پیدا میکند. این تمرکز انرژی در اثر ایجاد فشار و آزاد سازی در عضلات خاص، در زمان صحیح و همچنین خروج هوا از ریهها در حالیکه تکنیک تمام و کامل میشود، به وجود میآید. در صورتی که فشار ناشی از کامل کردن یک تکنیک بیشتر از زمان تعیین شده طولانی شود، "کیمه" آزاد نمیشود چرا که کیمه با سرعت تکنیک ارتباط دارد.حرکات کاراته ، قدرت را به سرعت تبدیل میکنند، بنابراین هنگامی که ضربه مشت زده میشود، این حرکت به تدریج سرعت یافته و در لحظه تماس با هدف، حداکثر سرعت را به خود میگیرد. اگر در این لحظه تمام عضلات تحت فشار بوده و تمرکز داشته باشند، تمام نیروی بدن از سرعت به قدرت تبدیل شده و کیمه به دست میآید.
هر کسی میتواند با استفاده از وزن بدن ضربه مشت یا لگد بزند. این نوع قدرت، نوعی است که همه افراد دارند و در موقعیّتهای روزمره بکار میرود و بسته به فیزیک بدن هر شخص متفاوت است. ولی نیرویی که در تمام تکنیکهای کاراته به کار میرود از ایجاد فشار در عضلات و آزاد سازی آن به وجود میآید و لذا بر وزن و سایز بدن متکی نیست. هر کس، کوچک یا بزرگ اندام، امکان ایجاد نیرو و قدرت زیادی را دارد اگر یاد بگیرد که از بدن خود به طرز صحیح استفاده کند.
در صورت استفاده صحیح از بدن، شخص میتواند به نقطهای برسد که در آن بدن میتواند به حداکثر بازدهی برای اجرای هر تکنیکی برسد. این نباید با آنچه که شخص فکر میکند که بازدهی حداکثر است، اشتباه گرفته شود. انعطافپذیری جهت بدست آوردن حداکثر کشش و انقباض در تمام گروههای عضلانی که در حرکات گوناگون مورد استفاده قرار میگیرند، از اهمیّت زیادی برخوردار است، هرچقدر مسافتی که یک عضله هنگام انقباض و انبساط طی میکند بیشتر باشد، سرعت بیشتر شده و در نتیجه قدرت در تکنیک افزایش مییابد. بوجود آوردن هماهنگی بسیار حیاتی است به این معنی که انرژیای در یک نقطه بوجود آمده است و قرار است به نقطه دیگری انتقال یافته با انرژیای که در نقطه دوّم تولید شده ترکیب شود، باید به وسیله کاراته کا عملی گردد.
برای توصیف کیمه، میتوان انرژی پنهان بدن را با انرژی نور خورشید مقایسه کرد. با استفاده از ذرهبین، نور جمع آوری شده را میتوان در نقطه کانون عدسی متمرکز کرد، آن نور متمرکز شده میتواند کاغذ، چوب و یا حتی فلز را بسوزاند، ولی قبل از این مقطع، نور دارای قدرت بسیار ناچیزی است.
بنابراین تمام اجزا و شرایط یک تکنیک صحیح کاراته مانند قدرت, سرعت, بازدم, مرکز ثقل, تعادل و... را در یک نقطه متمرکز کردن را کیمه مینامند.